Cenneti alur dâimâ bir dâne-i ihsân

Ya nârda yanar mı per-i pervâne-i ihsân

İnsân olanın kıymeti ihsânı kadardır

Ta’mîr eder elbette ki vîrâneyi ihsân

İn’âmları ihsânları hep cem’ eder Allah
Cennetde vere kevser-i peymâne-i ihsân

İhsân edenin muhsini her demde Hudâ’dır
Gülistân olur kabrine her dâne-i ihsân

Ger kûşe-i dilde ola bir dürre-i himmet
Zülf-i ser-i Hayder’de olan şâne-i ihsân

Memdûh-i Huda her dü-cihân ehl-i sehâdır
Arşa erişir şevk ile kâşâne-i ihsân

LUTFÎ’yi Hudâ bahş ede erbâb-ı sehâya
Rûz-i ezelî var idi meyhane-i ihsân