Cezbeyi Rahman ile Hakk’ın yoluna girdik
Tutunup eteğine Şeyhimizi Hakk bildik

Duyduk güzel bir nidâ düştü gönüle sevdâ
Çağırdı bizi Mevlâ Hakk’ın emrine uyduk

Muhabbet ile bakıp hikmet gözlüğün takıp
Nefsi yabana atıp yaratılanı sevdik

Olmadı Hakk’tan yana düşmandır nefis cana
İnanarak biz buna nefsimizi hor gördük

Belâlarla sınandık dışlanarak kınandık
Bu dünyâya sığmadık halk içre yalnız kaldık

Vuslatı için yandık dîvânelere döndük
Hakk’ı dışarıda sandık gönül içinde bulduk

Ağlattık gözümüzü dağlattık özümüzü
Gönle sevgi damlattık muhabbet ile dolduk

Ben mükedder kalpteyim buyurdu Hûbanımız
Dertli gönül içinde Hikmet gölüne daldık
Gâfilken uyandırdı aşk suyuna bandırdı
Aşkı ile yandırdı mecnun veş âşık olduk

Ganî’yi zengin olan hakîkatte Allah’tır
Kendimiz miskin bilip miskinlikten hazz aldık

Aşk şarabını içtik dünyây ukbâdan geçtik
Dostun iline göçtük ölmeden evvel öldük

Dünyâda kaldı bu ten yaşar sanma bizi sen
Dâvet geldi visâlden ruhumuz Hakk’a saldık

Yunûsî olduk hayran sîne suz dîde giryân
Dost ile dolu her yan lâkin biz canda gördük