Deryâlara daldırsa dil âb-ı revân ister
Derâgûş ede gönlüm bir tâze civân ister

Cân-gáhde o cânânı cân gözleri seyretse
Meydân-ı muhabbetde dilber-i devân ister

Her devr-i zemânede bir âfet-i devrân var
Âfet ile ülfetde bir hayli zemân ister

Âşüfte perâkende âşıklar olur elbet

Dergâhda gör yâri sûzişli şivân ister

Devrân olah devrân dilbere verir meydân
Faslına bu’vânın bir âlî dîvân ister

Âşıklara bu dehşet dilberlere bu vahşet
Bilmem ki nedir hikmet fetvâ-yı ayân ister

LUTFÎ o sanem-rûler ol kâkül-i gül-bûler
Âşıka verir âteş âteş-i sûzân ister