Dillerde dâim zikir
Ellerden tesbih düşmez
Gönülde dâim dünyâ
Gönülden keder gitmez

Başta sarığı cübbe
Yoktur gönülde habbe
Görenler şöyle sanır
Zerrece günah etmez

Kapanmış Hakk’a yolu
Gönlü kibirle dolu
Zâhir sağ mânen ölü
Ölü olduğun bilmez

Zikir gönle inmeli
Gönle hiçlik vermeli
İnsanları sevmeli
Hakk’ın kulu yerilmez

Mütekebbir olana
Cennet haram bunlara
Hadis-i Mustafâ’dır
Cennet yüzü göremez

Şirki hafî’dir riyâ’a
Hakk sıfatı Kibriyâ
Bunu bilen müslüman
Mütekebbir olamaz

Düşün hele aslını
Sen neyden yaratıldın
Aslın bir damla sudur
Mü’min aslın unutmaz

Çoğusu kılar namaz
Kılar lâkin bî namaz
Kabul olunca namaz
Fahşâ münker bırakmaz

Vesvese evhâm verir
Kibir şeytân’dan gelir
Âhirete inanan
Şeytân’ı gönle sokmaz

Âdem’e kibir etti
Kibirle seyir etti
Kibir şeytân vasfıdır
Mü’minde kibir olmaz

Bak vurdu gazap oku
Bel’am Baur’u oku
Bu kıssayı okuyan
Musa’yla aşşık atmaz

Yunûsî derviş olan
Şeyh’inden himmet alan
Türâbîdir türâbî
Asla yüksekten bakmaz