Dost elinden ölür isem güle güle geri gelem
Ganimet görem bu demi cân şükrâne verigelem

Cânın dirig tutan kişi dost katından ırak düşer
Fedâ kılam yüz bin cânı ıraklıktan beri gelem

Cercisleyin ol dost beni yetmiş kez öldürür ise
Bin kez dahi ölsün dese yüz bin kez ileri gelem

Yüz bin kez doğam uyağam dost burcunda cevlân kılam
Hem bunda olam hem onda bunda onda varı gelem

Dost burcunda doğmuş iken niçin ırak varmak bana
Ol muhabbet feleğinde her sabah çeviri gelem

Yavı kılındım ne çâre yürürüm dün-gün avare
Soranlara cevab budur isteyüben soru gelem

Bin yıl toprakta yatarsam hiç koymayam Ene’l-Hakk’ı
Ne vakt gerek olur ise aşk nefesin vuru gelem

İnanmayan gel sinime dost adını ayıt kıgır
Kefen donun pâre kılıp toprağımdan duru gelem

Dost yolundan gider isem gelmekliğim geniz ola
Dost varlığı benim ile her dem nişân veri gelem

Bundan böyle n’olasını değme akıl şerh etmeye
Âşıklara miskîn Yunus hoş haber değiri gelem