Dost gönderdi buraya tekrar geri döneyim
Ben dosta gitmek için varıp hazırlanayım

Bu dünyâ’ya geldikde nefs tozuna bulandım
Dost bakmaz kirli yüze bari temizleneyim

Yırtıp yakayı yeni kirletti nefsim beni
Ben nefsimin adına dosta tövbe kılayım

Hiç kimseler etmedi kendime ettiğimi
Elâlemden bana ne ben nefsimi kınayım

Nefsim aldattı her dem eyletti elleri zemm
Olamayıp kaldım ham gafletime yanayım

Hâlim budur nideyim hâlimi arz edeyim
Ne olur affet deyip Hakk’a çok yalvarayım

Gümrâhım lik severim ben dostu çok överim
Son nefesimde şöyle güzel halle öleyim

Azrâil geldiğinde canın ver dediğinde
Ben dosta nazar kılıp ölür iken güleyim

Yunûsî kemterim bak varam miskin olarak
Aşığım sevdiğim Hakk Cemâl’ini göreyim