Dünya fânîdir süsleme gördüğün rüyâyı hayal
Bilesin ki vefâsı yok ölüm pusuda var zevâl

Dünyâ süslenerek sundu kendisini ol Habîb’e
Elinin tersiyle yitti dedi almam seni laval

Dünyâ murdarı cîfedir bu Hadis-i Mustafâ’dır
Peygamberini iy dinle gel olma dünyâya hamal

Nebî’nin sözünden çıkma sen A
ahreti i yıkma
Zaman insanına bakma bu zaman insanı aval

Kimse huzuru bulmadı mutluyu mesut olmadı
Kimse ebedî kalmadı kalır burada ehli ıyâl

Olma şu dünyâya çırak uzun emelleri bırak
Oku Kur’ân’dan sen varak dünyânın fazlası vebâl

Kendini avutmayasın ölümü unutmayasın
Nefsini semirtmeyesin çün seni de yıkar gassal

Toprakları yutacaksın kabirde çok yatacaksın
Orda da acıkacaksın al takvây yanına nevâl

Kabir iyi kötü seçer sanma orda akçe geçer
Herkes ektigini biçer orda lazım sâlih amel

Sen takvâyı verâ ile ruhun besle gönlün süsle
Artık bedenin hükmü yok diller olur orada lâl

Emir Allah’ın emridir buyurur dünyâ fânîdir
Mü’min olan kaanîdir terki dünyâdadır kemâl

Değil dünyâ ukbâ bile girmemeli gönüllere
Dü cihânı terk edene Hakk’ın müjdesidir Cemâl

Anlayana sözler Âyet Kur’ân’ımızdan rivâyet
Yunûsî açıktır gâyet bu sözleri sanma masal