Dünyâ ve mâ-fîhâ değer ehl-i nazardan bir nazar
Kenz-i dile şâyestedir îsâr eder dürr ü güher

Meyhâne-yi ma’nâya var şerâb-ı vahdet andadır
İlm-i ledünnî bahşeder bâde-keşe nûr-i basar

Gir derûn-i kalbine güllerdeki şebnem gibi
Sen sâkî-i cân-bâzı bul gönlündedir nûrdan neher

Dem-hâne-i dilde devâm mest-i müdâm eyler kıyâm
Kevser gibi vefk-ı merâm içer şerâbı her seher

LUTFÎ gibi ey nûr-i dil düşme bu kesret iline
Gel âkibet-endîşi ol geçer gider devr-i kamer