Dünyaya meyledenin
Gönül gözü körlenir
Olsa dünyâsı mamur
Ahirette horlanır

Bu ne acayip iştir
Dünyâ hayâli düştür
Şaşarım insanlara
Düşe nasıl aldanır

Îmân gerçek olmazsa
Kişi Hakk’a ermezse
Ahireti unutup
Dünyâyı gerçek sanır

Nefsi tımar etmeyen
Hakk’a doğru gitmeyen
Ahde vefâ etmeyen
Nefsini ilâh tanır

Dünyâya sırt dönenin
Ölmeden ölenlerin
Gönül gözü açılır
Eli yüzü nurlanır

Utanmaz Hakk’tan nefis
Nefsi emmâre habis
Olur Dünyâya haris
Sanma Hakk’tan arlanır

Dünyâyı terk ederek
Mânâ yoluna gitsen
Şol emmâreyi nefis
Köpek gibi dırlanır

Tezkiyeye çalışsan
Ruhun ile tanışsan
Erenlere karışsan
Gönül evin nurlanır

Yunûsî geç sivâdan
Uzak dur şu dünyâdan
Dünyâyı bırakırsan
Gönlünde aşk harlanır