Yine lutfedince Mevlâ
Şu zamâna erdi gönlüm
Koca bir asırdan âlâ
Ramazân’a erdi gönlüm

Bu nasipli ayda Kur’ân
Bize tekrar oldu ferman
Erişce feyz-i Rahman
O beyâna erdi gönlüm

Öze sindi tam tilâvet
Yüreğimde dindi kasvet
Eritir bu aşka dâvet
Seyelâna erdi gönlüm

Başı rahmetiyle imdâd
İçi mağfiretle âbâd
Sonu nâr-ı Hakk’tan âzâd
Bir emâna erdi gönlüm

Günümüz oruçla mahmur
Gecemiz namazla mâmur
Coşuyor içimde bir nur
Heyecâna erdi gönlüm

Orucun sevâbı âbid
Yalınız Hudâ’ya âid
Bu ne kutlu, şanlı ümmid
Nice şâna erdi gönlüm

Kesilince güç, oruçtan
Nefis, anlar oldu açtan
Arınıp günah ve suçtan
Yeni câna erdi gönlüm

Geçirip güzelce bir test
Oluverdi âdetâ mest
Alarak sabırla abdest
Hoş ezâna erdi gönlüm

Tutulur bu ayda şeytan
Çağırır Selâm’a Reyyân
Melekîleşince her yan
Feyezâna erdi gönlüm

Yazılır gönülde mahya
Yaşanır derinde ihyâ
Durulur mu hiç şu deryâ
Deverâna erdi gönlüm

Adı, kadrinin delîli
Bir ömür kadar değerli
Gecelerde saklı, gizli
Özel âna erdi gönlüm

Donatıldı sofralar tam
Fukarâya bol bol ikrâm
Ramazan’la etti bayram
Cevelâna erdi gönlüm

Nasıl oldu ben de bilmem
Yenilendi sanki sahnem
Sönüverdi bak cehennem
Ve cinâna erdi gönlüm

Bize vuslat ihtimâli
Bu şerefli ay İlâhi
Ya ziyâna düştü Tâlî
Ya rızâna erdi gönlüm