Erenlerin himmetini ben bana yoldaş eyleyem,
Her kancaru varır isem, cümle işim hoş eyleyem.

Koyam bu dünyayı gidem, çün ahrete sefer edem,
Ol uçmakda hûrileri ben bana yoldaş eyleyem.

Tene yumuşak giymeyem, cümlesinden fariğ olam,
Döşeğimi toprak edip yastığımı taş eyleyem.

Vuram yıkam nefs evini, oda yana hırs u hevâ,
El götürem şimden geri, nefs ile savaş eyleyem.

Tenim dahi, cânım dahi hiç bilmedi Ene’l-Hakk’ı,
Şimdiye dek bilmedise, şimden geri tuş eyleyem.

Bugün gülen kişi bunda, yarın ağlayısar onda,
Revân döküp gözyaşını, yastığımı yaş eyleyem.

Miskin Yunus der çağırır, âşıkıyım miskinlerin,
Dervîş değil ise dışım içimi dervîş eyleyem.