Eşkâli kul değil Allah yapısı
Sîmâsı nur yüzlü bir genç-ihtiyar
Alâimisemâ mı ki kapısı ?
Bu şehre girenler olur bahtiyar

Él ense çeken bir çift pehlivânın
Kıt’aların bakıştığı tek şehir
Lâlenin, goncanın ve erguvânın
Böylesine yakıştığı tek şehir

İstanbul; mühtedî kızı, Bizans’ın
Kaptırmış gönlünü bir Türk erine
Ayasofya’yı el kilise sansın
Çeyiz sandığıdır, düğün yerine

Fethi, Peygamber-i Zîşan müjdesi
O müjdeye bende, nice fedâî…
Enbiyâ, Sahâbe, Velî beldesi
Yûşâ, Eyüp Sultan, Mahmud Hüdâyî

Bir şehrin taştandır, tüm hâfızası
Onca yâdigârı yüzlerce yılın
Gökten okunmakta; “Mehmed” imzası
Bu şehirde ten ve rûh Osmanlı’nın

Efendilik verir, onda ikâmet
Bu şehir âdeta bir kudsî nehir…
Başları döndürür ondaki kâmet
Bozulmayan efsun, sönmeyen sihir

Dolaşın âlemi ve kıyaslayın
Bulabilirseniz, atlastan bulun
Nasıl ki eşi yok, göklerde ayın
Bir benzeri daha yok İstanbul’un