Evvel dahi var idi cânımda bu aşk odu
Eşkere etmez idim bilirdim ki dost kodı

Dört kitâbı şerh eden bulmadı aşka çâre
Ne beyler ne sultânlar ne müderris ne kadı

Yer gök kâim ırılmaz yeller esip deprenmez
Her nesne muhkem olur aşk olıcak bünyâdı

Aşk anadan doğmadı kimseye kul olmadı
Hükm ile esir kılar cümle bilişi yadı

Günde bin kez yanarsam râzıyım ben şol oda
Zirâ şekkerden şîrıîn bana aşkının odu

Aşka Mecnûn olanlar assı-ziyândan fârig
Korkmaz ıssı soğukdan pes ne biliser odu

Ezelden benim fikrim Ene’l-Hak idi zikrim
Henüz dahi doğmadan ol Mansûr-ı Bağdâdî

Aşk odu cûş eyledi cânımı hoş eyledi
Kimse söyündüremez cânımda yanan odu

Aşk çengine düşenin melâmet olur işi
Onun için bednâmdır miskin Yunus’un adı