Ey gönül bir dem bir vakit dünyadan usanmaz mısın
Bunca fâsid işler ile yüzünden utanmaz mısın

Sen seni hoş tutgıl arı istiğfar eyle yâri
Îmân beline bağlanıp din donun donanmaz mısın

Ey meta’ın kalba satan güherine pullar katan
Assıyı ziyâna satan assıya uzanmaz mısın

Gayret içinde mübtelâ günâhlar içinde kodu
Din yolunda gönül sayrı ciddile dayanmaz mısın

Ölmez vuslat meyin içen ma’siyyet denizini geçen
Meyhâneden azîm edip mescidlere kanmaz mısın

Yeri göğü seyrân kılan arş u kürsi cevlân uran
Yûnus katında ey gönül bir dem eğlenmez misin