Ey kemân-ebrû görürsün âh ü feryâdım beni
Nâr-ı hasretinde yakdı zâr-ı mutâdım beni

Al giyüp elvân-nakış dilbâz-ı dildâr mihr-veş
Seyr-i sevda sahrâsına atdı üstâdım beni

Bir kemân-bâz cilve-endâz zülf-i yelbâz nev-civân
Bend edüp îcâd-ı aşka tarz-ı îcâdım beni

Bir kamer-tal’at güneş-veş aldı aklım âl ile
Sevdâ-yı zülfüne saldı baht-ı isʻâdım beni

LUTFİYA dârü’l-emân Mansûr-veş dârdır bize
Şâd eder yâr derdi ile dil-i nâ-şâdım beni