Ey Kerîm ummân-ı lutfun katresi ümmîdile
Dîdebân-ı dergehindir ehl-i îmân her zemân

Mü’mine kahrin içinde nice lutfun var bile
Der-i dergâhında gözler keremin ehl-i îmân

Sen Kerîm bir Kadir u Kayyûm u Rabbü’l-âlemîn
Ez-ezel tâ bâ-ebed keremin olmuş mihribân

Bu kadar ubbâd-ı müslim dergehin devrân eder
Ey kerem-kân boş döner mi böyle dergâhe varan

Kıl kerem âlemleri var eyleyen Rabb-i Rahîm
Sen Rahîm’den gözlerim gözler keremin el-amân

Sen bizi halk eyledin yokdan getirdin âleme
LUTFÎ-veş olmadı âlemde günahkâr abd olan