Ey yâranlar ey kardaşlar sorun bana kanda idim
Aşk denizine dalıban deryâ-yı ummânda idim

Yere bünyâd urulmadan yer-gök melâik dolmadan
Levh ü kalem çalınmadan mülk-i yaranda idim

Ol kim beni bekler idi her kandasam saklar idi
Aşk urganı ucundaki kandildeki cânda idim

Kaygı eli ermez idi gussa gözü görmez idi
Endişe şehrinden taşra bir ulu mekânda idim

Bu işlerde olan kişi terketsin cümle teşvişi
İçeriden içeri bir key lâtif nihânda idim

Benim gibi bu cihâna yüz bin gelirse az ola
Benim gelişim şimdidir üstadda Kur’ân’da idim

Dört kitâbı okumadan ayırıp seçmek olmadan
Ezberledim sebâkımı bu aşkı hanendeyidim

Pâdişahtan destûr oldu bizi bunda mülke saldı
İki cihân uçmak oldu uçmakta Rıdvân’da idim

Yıldız idim bunca zaman gökte melâik arzûman
Cebbâr-ı âlem hükmeder ben ol zaman onda idim

Doksan bin Hak kelâmını söyleşicek Habib ile
Otuz bini sırrolucak ben ol sır olanda idim

Ben bu sûretten ileri adım Yunus değil iken
Ben ol idim ol ben idim bu aşkı sunanda idim