Ben Celvetîyem Celvetî
Gönlümdedir devrân bana
Cismim felek cânım kamer
‘Âlem bütün seyrân bana

İtdi tecellî lem-yezel
Meydâne geldim ey güzel
Tâvûs-ı kuds idim ezel
Oldu ebed cevlân bana

Pervâne-veş dönsün dönen
Yaksın bu şem’a cân u ten
Bende yanupdur cümle ben
Nûr ile bir nîrân bana

Gönlüm benim seyrân-gehim
Kürsî vü ‘arş devrân-gehim
Sûretle sır cevlân-gehim
Hakk virdi kebk meydân bana

Yolum Tarîk-i Celvetî
Pîrim yeşil nûrdur katı
Aslım durur Hakk Hazreti
Çokdur bugün ihsân bana

Bir sır idim ender-nihân
Sûret bulup oldum ‘ıyân
Görmez beni a’mâ olan
Düşmen olur nâdân bana

Bu levh içinde her kenâr
Bir noktadan gayrı ne vâr
Bu remzi Hakkı kim duyar
Ben kul odur sultân bana