Ben Celvetî’yem Celvetî
Gönlümdedir devrân bana
Cismim felek cânım kamer
Âlem bütün seyrân bana

Etti tecellî lem yezel
Meydâna geldim ey güzel
Tavus kuşu idim ezel
Oldu ebed seyrân bana

Gökler benim seyrângâhım
Kürsî ve arş devrangâhım
Sûretle bir cevlângâhım
Hak verdi kebk meydân bana

Yolum tarîk-ı Celvetî
Pîrim yeşil nurdur katı
Aslım durur Hak Hazreti
Çokdur bugün ihsân bana

Bir sır idim ender nihân
Sûret bulup oldum ıyân
Görmez beni a’mâ olan
Düşman olur nâdân bana

Bu levh içinde her kenâr
Bir noktadan gayrı ne var
Bu rahne-yi Hakkı duyar
Sen kul odur sultân bana