Eyâ gâfil aç gözünü gönlün yavlak uzatmagıl
Bakgıl kendi dirliğine kimse aybın gözetmegil

Şöyle dirilgil halk ile öliceğez söyleşeler
Bâkî dirlik budur cânım yavuz ad ile gitmegil

Bir gün ola bu dünyayı âhirete denşüresin
Dün ü günü kılgıl tâat ayak uzatıp yatmagıl

Gördün ki bir derviş gelir yüz vur onun kademine
Senden şeyu’llah edicek kaşın karağın çatmagıl

Nefse uyup beş parmağın bir kezden iltme ağzına
Kes birisin ver miskine gerek olur unutmagıl

Söylediğin keleciyi işittiğin gibi söyle
Kendözünden zireklenip birkaç söz dahi katmagıl

Dünya çerb ü şîrîn durur âdem gerektir yiyesi
Kem nesneye tama edip kesip kemirip yutmagıl

Yunus kim öldürür seni veren alır yine cânı
Yarın göresin sen onu er nazarından gitmegil