Ezelden aşk od’una yana geldim
Anınçün tâ ebed mestâne geldim

Eğer nûş etmez isen sen bu meyden
Deme zâhid ki ben insana geldim

İçe bir cür’a ger râhip bu meyden
Koyup küfrü, diye iymana geldim

Olan meyhane-i vahdette mey-nûş
Çağırır küfrile iymana geldim

Saray-ı vahdet olmuşken makamın
Bu kesret âlemin seyrana geldim

Bu dehr içre görüp etme taaccüp
Çü gizli genç idim, virâne geldim

Var idi ilm-i ayne kabiliyyet
Görüben kendimi iymana geldim

Çü birdir SÜNBÜLİ, mâruf-u ârif,
Edip dâva, deme irfana geldim