Gazze’de her gece yorgun bir sokak,
Sulanır seherde gözyaşlarıyla.
Gönlümden savrulan bir kuru yaprak,
Duâlar götürür sır düşleriyle.
Gazze’de her gece kuru bir çeşme,
Kesilen suyuna kulak kesilir.
Sızlayan kalbine seslenir;
«Deşme, Gürül gürül akan günlerim gelir.»
Gazze’de her gece yıkık bir duvar,
Altında inleyen nineye yoldaş.
Tevekkül yansıyan seste âh u zâr,
Akar gözlerinden sicim sicim yaş.
Gazze’de her gece kolsuz bir baba,
Cennet kuşu yavrusuna sarılır.
Şehâdete ermiş nice akraba,
Çaresizlik kader diye. darılır
Gazze’de her gece dimdik bir ana,
Azmini kuşanıp sarar tekbire.
Duâ silâhını alıp omzuna,
Korkular yaşatır zâlim kâfire.
Gazze’de her gece bir zeytin dalı,
En ölgün hâliyle uzanmak ister.
Yıllardır duyduğu köhne masalı,
Üç maymun dünyadan kazanmak ister.