Gel ey dervişlik isteyen aydam sana netmek gerek
Şerbetleri elden koyup ağuyu nûş etmek gerek

Gelmek gerek terbiyete kamu bildiklerin koya
Mürebbisi ne der ise pes ol onu tutmak gerek

Çeke sabr u kanaati tâze-kârlık ede katı
Bu yola vereler iti bu yola yüz tutmak gerek

Dünyadan gönlünü çeke eli ile arpa eke
Ununa yar kül kata güneşde kurutmak gerek

Acep onu nice yiye nefsi dilerse yiyleye
Kaçan kim iftâr eyleye üç günde bir etmek gerek

Oldur erenler dirliği bular bilmez ayyârlığı
Onunla bulur erliği kahrı dahi yutmak gerek

Bakma bu dünya yüzüne aldanma halkın sözüne
Dönüp didâr arzusuna ol Hakk’a yüz tutmak gerek

Yunus bunu kime diye kim kasd ede bir uluya
Şayet birimiz işleye âşıklara etmek gerek