Geldim kırk iki yaşa işim tamam olmadı
Gafletle geçti ömür gönlüme aşk dolmadı

Dünyâ işine daldım kervandan geri kaldım
Gönlü şehvetle saldım ruhum vuslat bulmadı

Karşıma geçip durdu şeytân yolumu vurdu
Nefis düşmânım oldu Hakk yoluna salmadı

Oyaladı dünyâ hep çoluğu çocuk sebep
Belki gücendi de Rabb aşk gönlüme gelmedi

Nefs etti bana sihir dünyâ işinde mâhir
Gösterip dâim zâhir mânâ’ya yol vermedi

Hadis-i Mustafa’dır bu ölmeden evvel ölmek
Bu dünyâyı çok sevip ölmeden ön ölmedi

Söyletti yalan gıybet çekip gitti ol hikmet
Terk edip Kur’ân Sünnet Hakk yoluna gelmedi

Hakîkati görene ilm-i ledün bilene
Bağlanarak Erene Hakk dostunu sevmedi

Uyudu gündüz gece girdi günâha nice
Olup şöyle doğruca hakîkate ermedi

Terk etti kâmilleri dost bildi câhilleri
Sevdi de kâhilleri ârifleri sevmedi

Yunûsî otur ağla bu isyankâr hâline
Ne eylesem ne yapsam gönle irfân doğmadı