Aceb bir kârubân-hâne bu dünyâ

Gelen gider konan göçer bu ilden

Vefâsı yok safâsı fânî hulyâ
Gelen gider konan göçer bu ilden

Civânları cefâ ile eder pîr
Ne gedâlar güler bunda ne emîr

Misafir-hânedir ol pâk-i zamîr
Gelen gider konan göçer bu ilden

Yıkar tahtları şâhların başına
Çalar yere ağu katar aşına
Yazar hasbihâlin mezar taşına
Gelen gider konan göçer bu ilden

Görülmemiş vefâsızın vefâsı
Ecel şerbetinin yokdur şifâsı
Bu dâr-ı mihnetin olmaz safâsı

Gelen gider konan göçer bu ilden

Nice al yeşili sürer bâzâra
Dûçâr eyler büyük âh u hezâra

Nazar eyle bugün bu reh-güzâra

Gelen gider konan göçer bu ilden

Nice serv-i revân cânlar ölürler

Gider kabristâna mihmân olurlar

Küçük yavruları yetîm kalurlar
Gelen gider konan göçer bu ilden

Yüzü gülden güzel gül-desteleri

Yüzü handân gül-i nev-resteleri

Cemâl-i yârine dil-besteleri
Gelen gider konan göçer bu ilden

Aman LUTFÎ gibi gāfil bulunma

Ölümdür âkıbet ferah salınma

Muhakkak sen de ölürsün alınma

Gelen gider konan göçer bu ilden