Güvenme civânım serv-i kāmete
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Mağrûr olma sakın mâle devlete

Gider bu güzellik sana da kalmaz

Nice bây u gedâ bu yer yutmuşdur

Nice tâc u tahtlar yere batmışdır

Nice pâdişahlar yerde yatmışdır
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Al yanağın solar kaddin bükülür

Birgün olur konakların sökülür
Malın elden gider yere dökülür
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Evlâdların birgün başan taş olur

Etmeği çok yedin çok savaş olur
Başın sana bir belâlı baş olur
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Senin gibi akranlarin fân olur
Bir ferd yüzen bakmaz bağrın kan olur
Vardığın meclisler perîşân olur
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Gelinlerin der ki yine mi geldi
Ölmez itmez bitmez ne belâ oldu
Evimizin içi musîbet doldu
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Civânlık zemânı gün-be-gün gider
Bu dünyâ bin derde mübtelâ eder

Bin kerre öldürür ölüme kadar
Gider bu güzellik sana da kalmaz

Şerâfet-i dünyâ nevm-i nâimdir
Dünyâ ibtilâsı dâim kâimdir
LUTFİYÂ zannetme dünyâ dâimdir
Gider bu güzellik sana da kalmaz