Girdim tasavvuf yoluna Yûnus olmaya özendim
Yûnus Yûnus diye diye şükür hâliyle bezendim

Ben Yûnus’u tanımazdım mânâsını Şeyhim açtı
Bir anda değişti hâlim ondandır adın hep andım

Yûnus’un aşkı gıdâdır canım yoluna fedâdır
Âşıklara O hüdâdır O’dur mânâ’da Efendim

Onlarca âşık içinde Yûnus beni cezbeyledi
Hepsi de hoş âşık amma Yûnus Emre’yi beğendim

Kişiler sevdiklerinin kaderinden hisse alır
Diye söylemiş Erenler onun çün Yûnus’ça pendim

Girdim Yûnus dünyâsına baktım gönül aynasına
Görünce bende Yûnus’u ben kendimi Yûnus sandım

Yunûsî Yûnus’a vardım varımı aşkıyla kardım
Mevlâ’nın aşkıdır derdim aşkının oduyla yandım