Gönül mâh-ı Muharrem’dir amândır şâd olup gülme
Düşün Âl-i Resûl’ü sen bu dehşetden gâfil olma

Muharrem’de esip bâd-ı hazân gülzâr-ı muhtâre
Yanar cânlar döker kanlar gözünden dâr-ı dildâre

Muharrem’de bütün ehl-i îmân feryâda gelmiştir
Bu mâhda Âl-i abâ gerdeni kana boyanmışdır

Huseyn evlâd-ı Zehrâ’dan güneş-veş kamer-i hikmet
O hurşîd-i muallâya erişdi bâkî bir devlet

O mahbûb-i Muhammed’dir Alî’nin kurret-i ayni
Şehâdet şerbeti sîrâb edüpdür âl-i Huseyn’i

Feleklerde melekler âlem-i eşyâ edüp hayret
Neler gördü bu gaddârın elinden ma’den-i şefkat

Severler Âl-i Mahmûd’u bilenler rûh-i vücûdu
MUHAMMED LUTFÎ’ye lutf-i İlâhî’dir eden cûdu