Gözü yaşlı bir kuş kondu dalıma
Balkan illerinden davet getirdi.
İpekten bir halı serdi yoluma,
Benden evvel yüreğimi götürdü;
Bu hasretlik beni yedi bitirdi.
Bir anda talihim çemberi kırdı
Büyük bir özlemle yollara düştüm.
İçimdeki coşku kıpır kıpırdı
Nice sıradağlar, denizler; aştım
Adı güzel Balkanlar’a ulaştım.
Say ki Göynük’teyiz say ki Bursa’da,
Gözümüz gönlümüz yeşile doydu.
Kapladı semâyı kadîm bir sedâ,
Sultan Murad; «Hoş geldiniz!» diyordu;
Türbesinden bize el ediyordu.
Hamamlar, köprüler, camiler ile,
Ey müslüman Üsküp, ne güzelsin sen!
«Alev gibi hasret» gelince dile,
Ecdâdın rûhudur bağrımda esen;
Böyle kucaklaştım tarihimle ben.
Tekkeler cümbüşü Kalkandelen’de,
Alaca Camisi bizi bekliyor.
Çicekli nakışlar dile gelende,
Misafirler canlı sanıp kokluyor;
Tutun beni dostlar, kalbim tekliyor!
Ohri’de bir çınar… Bilinmez yaşı;
Gölgesinde yaşamaya doyulmaz.
Kimseler göremez gördüğü düşü,
Niyâzından başka sesi duyulmaz
Çınarsız bir toprak vatan sayılmaz
İhlamur kokulu Elbasan’dayız
Burada her sokak mâzîye çıkar.
Gökle yerin buluştuğu andayız,
Tiran, içimizde bir ateş yakar;
Ruhumuz hasretle gözyaşı döker.
Mostar Köprüsünde taş dile geldi:
«Neden bizi terk ettiniz erenler?»
Gözümden süzülen yaş dile geldi:
«Ne deseniz haklısınız yârenler;
Bizdik yüzyıllardır rüya görenler.
Sabırla dokuduk biz bu günleri,
Bekledik ki rüya hayra yorulsun.
Yeşersin istedik can sürgünleri,
İstedik ki azgın sular durulsun;
Balkanlar’da yeni dünya kurulsun.»
Umut Tüneli’yle kurtulmuş canlar,
Milletin tarihi böyle yazılmış
Boş yere çalınmış devâsâ çanlar,
Kahramanlar sıra sıra dizilmiş;
Zâlimlerin zulmü böyle bozulmuş.
Bilge Lider’imi gördüm burada,
Şehidlik içinde askeriyle bir.
Kaybolmuşum o dinmeyen nârâda:
Gözünde kıvılcım, dilinde tekbir;
Yeniden yeşerir canları bir bir!
Ömrümüzün bu sonbahar deminde,
Fethin hiç dinmeyen aşkıyla doldum.
Yorgun yüreğimin son döneminde,
«Sönmeyen ateş»i elime aldım;
Ben de bir evlâd-ı fâtihan oldum.