Gün olur arşa kadar rûh-i revân eyler gönül
Kat’ eder eflâk ilin esbin revân eyler gönül

Cân atar cânân civârında karargâhı bulur
Bâkî bir hayât verir cânın civân eyler gönül

Bezm-i vahdetde şerâb-ı eynemâdan nûş edüp
Hurşîd-âsâ sevdiğin sana ayân eyler gönül

Sad-hezâran perdelerin ref’ine olur sebeb
Men aref ders-hânesinde ârifân eyler gönül

LUTFIYÂ mey-gede-i dilden füyûzât neşrolur
Bezm-i vuslat âleminde şâdümân eyler gönül