Aşkın kapısını çaldı açtı Hazreti Mevlânâ
Mollalık dururken aşkı seçti Hazreti Mevlânâ

Aşk bahrinde dalgıç oldu aşkın deryâsına daldı
Nice deniz nice ummân geçti Hazreti Mevlânâ

Âlim idi ilmi besîr vardı talebesi kesîr
Şems’i görüp insanlardan kaçtı Hazreti Mevlânâ

Şems Mevlânâ’ya tâlipti çünkü aşk onda gâlipti
Aşkın lokmasını sundu aç’dı Hazreti Mevlânâ

Şemste gizli idi sırlar hep örtülü idi nurlar
Aşkla Şems’teki peçeyi açtı Hazreti Mevlânâ

Vardı da Şems’in yanına erdi vahdetin sonuna
Vahdet incisin etrâfa saçtı Hazreti Mevlânâ

Ol Şems Mevlânâ’ya baktı nazar Mevlânâ’yı yaktı
Aşkın zirveyi burcundan uçtu Hazreti Mevlânâ

Eşsizdi aşkında Hakk’ın olmadı esîri aklın
Aklı nefsi ve şeytân’ı biçti Hazreti Mevlânâ

Hakk Mevlânâ’dan söyledi gâfil insanlar görmedi
Hakk aşkın kanat eyledi göçtü Hazreti Mevlânâ

Rabb’imize yalvarmıştık aşkta rehber istemiştik
Aşk yolunda önümüze geçti Hazreti Mevlânâ

Sevdik de biz edâsını giydirdi de aşk libâsını
Tam da üstümüze göre biçti Hazreti Mevlânâ

Mevlânâ’dan kasıt Hakk’tı Hakk’ı seven O’na baktı
Aşk ile varlığın yaktı hiçti Hazreti Mevlânâ

Şükür Yunûsî’yi dâhî aşk bahrında etti mâhî
Olduk gönülde semâhî çekti Hazreti Mevlânâ