Kalbi çalıştırmaya
Gönüller sâfî gerek
Saf gönülün içinde
Zikir’i hâfî gerek

Nefse karşı durarak
Zikri kalbe vurarak
Kâmil insan olarak
Halleri mahfî gerek

Hakk hakîkat bulmaya
Ehl-i mânâ olmaya
Bahr tevhide dalmaya
Elbette mâhî gerek

Aşk bâdesin içerek
Taklîdîyi geçerek
Hakîkati açarak
Halleri sâhi gerek

Aşkı vererek dile
Coşarak cezbe ile
Ar namus verip yele
Makamı râfî gerek

Açıla kalbin gözü
Seyrede Hakk’ı özü
Ere asla her cüzü
Hakk’tan âgâhî gerek

Yunûsî iy duy bunu
Hiçliktir yolun sonu
Aşk muhabbetle dolu
Cezbeli sûfî gerek