Canlar fedâ yoluna, bu cân kayusu değil,
Sen cânı gerek bana, cihân kayusu değil.

Cânlar içinde cânım sensin genc-i pinhânım,
Çün ayan gördüm seni pinhân kayusu değil

Canlar içinde cansın, sen bir Âb-ı Hayvânsın,
Bize dîn ü îmânsın, imân kayusu değil.

Yudum yaramı sildim, yaram kimdedir bildim,
Bana yarum kayusu, yaram kayusu değil.

Aşkın beni faş etti, saklayam derdim veli,
Çün seni ayân gördüm, pinhân kayusu değil.

Dermân ola mı bana, derdim benim kim ona,
Dertli varayım sana, dermân kayusu değil.

Gelin âşık olalım, aşka cevlân kılalım,
Esrik olup yatmışım, cevlân kayusu değil.

Aşkın oku demreni dokunur yüreğime,
Aşk için ben öleyim, demren kayusu değil.

Cân u gönülü n’etdim, aşkın oduna attım,
Sıdkı dahi unuttum, gümân kayusu değil.

Aşkın burcundan uçtum, cevlân uruban geçtim,
Ben dost ile buluştum, cevlân kayusu değil.

Ben ummâna dalmışım, onda sedef bulmuşum,
Gevher olup gelmişim, ummân kayusu değil.

Durduğum yer Tûr ola, baktığım dîdâr ola,
Ne hâcet Mûsâ bana, sen-ben kayusu değil.

Yunus’u ögütlerler, kalk kervân göçtü derler,
Ben menzile eriştim, kervân kayusu değil.