Kös-i rihlet çaldı mevt ammâ henüz cân bîhaber
Asker-i a’zâya lerze düştü Sultan bîhaber
Kevnde bir taşı binây-ı ömrümün düştü yere
Can yatur gâfil binâsı oldu vîrân bîhaber
Dil bekâsın dost fenâsın istedi mülk-i tenin
Bir devâsız derde düştüm ah ki Lukmân bîhaber
Bir ticaret kılmadım ben nakd-i ömr oldu hebâ
Yola geldim lik göçmüş cümle kervân bîhaber
Çün “gel” oldu yalnız girdim yola tenhâ garîb
Dîde giryân sîne büryân akıl hayrân bîhaber
Azığım yok, yazığım çok yolda türlü korku var
Yolum alırsa nola ger div vu şeytân bîhaber
Yol eri yolda gerektirir çağ ve çıplak aç ve tok
Mısrıyâ gel dedi sana çünkü cânân bîhaber