Kur’ân rehber olmayınca
Din zannedildi dalâlet
Şeytân’ca işleri bu nâs
Zannettiler ki kerâmet

Yol başında şeytân durur
İhvanları avlar vurur
Herkeste bir kibir gurur
Sardı âlemi adâvet

Karıştı ihlâsa riyâ
Zannedildi cami biyâ
Sarınca kalpleri sivâ
Kaldırıldı din diyânet

Din adamı çıkmış dinden
Veriyor fetvay nefsinden
Alıp ilhâm şeytan cinden
Revaçta bu gün kehânet

Tarîkate giren kişi
Gerçek zannediyor düşü
Kalpazanlık olmuş işi
Ediyor dîne ihanet

Şükür ben yokum oyunda
Keçi, huyu var koyunda
Münâfıklık diz boyunda
Etti kalplere sirâyet

Âhir zamanda durum bu
Sığınağımız olsun Hû
Şükretmiyor kimse yâ Hû
Biz etmeyelim şikâyet

Şeytân dahil etmiş yola
Sözde dürüst özde hîle
Sanırsın mûtîdir dîne
Dolu kalbinde şekâvet

Hakk gönderdi temiz bizi
Karattı günahlar yüz’ü
Unutmuşuz bu gün nez-i
Dönüş Hakk’a dır nihâyet

Îmanlar inmedi öze
Olunmuyor sahip göze
Hasret kaldık nurlu yüze
Bönlük saylıyor sehâvet

Gönülleri şehvet tuttu
Kaygıyı din çıkıp gitti
Ahreti dünyâ’ya sattı
İhvânın derdi rehâvet

Allah’ım bu ne biçim iş
Uykuda gözler hep şişmiş
Gözler bakar lâkin şaşmış
Gördüğüme ettim hayret

Yunûsî Allah’a yalvar
Haramla iştigal kullar
Kalpten yalvarmıyor bunlar
Eylesin Allah hidâyet