Merhamet-i Rahmân gufrân-ı Mennân
İhtiyârı elbet ihtiyâr eyler
Kerem-i Kerîm’i ararsan her an
İhtiyâre dâim i’tibâr eyler

Mü’min ü muvahhid ihtiyâr âdem
Hâlikını zâkir olur dem-â-dem
Hak yolunda vârın eylemiş adem

Sahrâ-yı gönlünü gül’ızâr eyler

Nehr-i muhabbetden alır nemâyı
Kãf-ı seâdetde görür hümâyı
N’eyler o dem câm-ı cihân-númâyı
Gülşen-i vahdetde iftihâr eyler

Terk etmiş sivâyı Hakk’a dayanmış
Seher vaktinde ki kalbi uyanmış

Güneş gibi nûr-i aşka boyanmış
Esrâr-ı vahdeti âşikâr eyler

LUTFİ-veş sâil-i dergâh-ı Mevla
Merhamet eyleye zât-ı Teâlâ
Kabûl ede bizi dergâh-ı vâla
Ol zemân devleti pâyidâr eyler