Muharrem’dir yine düşdü cihâna âteş-i sûzân
Reh-i Âl-i abâ’ya cân verir âşık-ı ser-bâzân

Huseyn-i Kerbelâ şâh-i şehâdet azm-i râh etdi
Muharrem’de şehâdet şehrine şâh eyledi devrân

Muharrem mâh-ı mâtemdir habîb-i Kibriyâ ağlar
Aliyyü’l-Murtezâ’nın hem ciğerleri olup biryân

Huseyn evlâd-ı Zehra’dır güneş-veş bir dilârâdır
Huseyn bedr-i tecellâdır olup şems ü kamer kurbân

Muharrem Âl-i Zehrâ’yı edüp bir kan gülistânı
Giyüp bir câme-i gülgûn şehâdetde meh-i tâbân

Bugün Âl-i aba’ya bak cilâ verdi kızıl kanlar
Düşünce hâke seyyîdler kan etdi taşları mercân

Bütün evlâd-ı Peygamber Huseyn’in bâşınageldi
Dediler ki aman yandık yakıldık böyle teşnegân

O cedd-i pâkimiz Muhtâr-ı Mevla’ya niyâz eyle
Niyâz eyleye Allah’a bütün yandı sabî sıbyân

Huseyn ağlar döker kan yaş dedi sabır seâdetdir
Alî’dir sâkî-i kevser bizi gözler bugün Rıdvân

Kamu Enbiyâ Evliyâ bizi istikbâle gelmiş
Cemâlin gösterir göze atar perdesini cânân

Rızâ-yı Bârî ki başımıza tâc Hakk’a teslîmde
Meyân-ıEnbiyâda ceddimizi eyleyen şâdân

Ne gelse hazret-i Hak’dan bize kevser-i ahmerdir
Harem-gâh-ı visâle vuslat olsun boynumuz al kan

MUHAMMED LUTFÎ’yi yâ Rab bu hânedâna bahşeyle
Gedâlarsız olur mu ya cihânda bir şeh-i devrân