Bülbül ayrılır mı nazlı gülünden
Seyr eyler cemâlin ne olur olsun

Sabâ da ayrılmaz bak sünbülünden

İstemez zevâlin ne olur olsun

Gülistân-ı dilde bülbül-i cân var

Cennet-i gönülde zevk-ı cinân var

Bülbüller içinde âh u figān var
Terk etmez bu hâlin ne olur olsun

Bülbüllerin cânı güle fedâdır

Güllerden aldığı feyz-i Huda’dır

Gülistân-ı gönül bûy-i hüdâdır

Söyler bu mekalin ne olur olsun

Diyâr-ı ademde bir gülistân var
Anı görmüş meğer bu bülbül-i zâr
O gülşende hergiz bulunmaz ağyâr

Almışdır nevâlin ne olur olsun

Erbâb-ı muhabbet bilür bu bâbı
O babdan içeru aşkın kebabı
Bahr-i muhabbetin bülbül hübâbı

Kesmişdir mecâlin ne olur olsun

Sırr-ı aşkı söyler inceden ince

Seyreyle bülbülü zevka gelince

Hikmet-i gülşeni bülbül bilince
Fark eder meâlin ne olur olsun

Bülbüllerin zârı derûnun dağlar

Bülbüllerin derdi kendini ağlar
Ağlar bülbülleri bağçeler bağlar

LUTFÎ terk et kālin ne olur olsun