Nehr-i hûn etdi bugün bu dîde-i giryân beni
Çâr-taraf seylâba verdi aldı âhir kān beni

Tîğ-ı tîz bir mîr-i kallâş katlimi kasd eyledi
Bir kerem-şân isterem ki eyleye pünhân beni

Özge bir mahbûb-i manzûr etmeğe yokdur mecâl
Öyle etmiş gül ruhinde güllere hayrân beni

Kâkül-i gülbârı kıykâc zer-külâhdır sevdiğim
Kays-veş etdi bu sevdâ dillere destân beni

Cismimi setr eylemiş dâğ-ı derûnum penbesi
Dîde-i ağyâr hergiz görmeye uryân beni

Âteş-endâz dillere bir şûh u şeng bendindeyim
LUTFİYA seyret ne yapdı çarh-ı ser-gerdân beni