Ol vaktin bir olasın ayrıluktan kalasın
Cânsız gel bu kapıya bâkî dirlik bulasın

Cân tuta gelir isen cânım vardır der isen
Cân şümâr eder isen küllî sağıncılasın

Bunda ne sağınç şumâr ya bunda kim kalır var
Çün böyle düştü sefer gerek yolda olasın

Dert ile gelmeyince dermâna ermeyesin
Bir cân yola kor isen yüz bin cânı bulasın

Kalma fânî sağınca kasd eyle bâkî gence
Yüz bin chânda bâtın hazinesin bulasın

Tadarsan aşk tadından geçesin zâhir dinden
Ayrılığın odundan ol vakit kurtulasın

Yavu vargıl bu yolda her bir türlü menzilde
Cümle söylenen dilde gerek unutulasın

Ey Yunus kanı aklın gensüzin söyler dilin
Pâyânı yok bu yolun sen kanda dolanasın