Aşk bâdesi rindâna helâl olsun erenler,
Niçin bu gönül zevki vebâl olsun erenler?!.
Ömrün ebedî neş’esi hâl olsun erenler,
İsterse cihan mülküne mâl olsun erenler!..

Noksanlığa dermân ola gayretlerimizde,
Mevlâ’ya şükür sırrı muhabbetlerimizde,
Allâh’ı zikir meclisi, sohbetlerimizde;
Mânâlı terakkîde kemâl olsun erenler…

Geldik bu belâ yurduna, Hak -azze ve cel-‘den,
Dâvet alıp avdet dileriz Rabbe tez elden,
İlhâm alarak neş’emiz âheng-i ezelden;
Dil-bestemiz, irfâna mecâl olsun erenler…

Nûh’un gemisinden alırız rüzgârı biz de,
Ashâb-ı kirâm âşığı, eslâfın izinde,
Sâhilleri gül bahçesi vuslat denizinde;
Yol almamız, ahlâfa misâl olsun erenler…

Er oğlu eriz, arz-ı mürüvvet gerekirse,
Haydar kuluyuz, şân-ı fütüvvet gerekirse,
Dîdâra fedâ olmaya servet gerekirse;
Sermâyemiz evlâd ü ıyâl olsun erenler..

«Kim mağfiret ister!» diye kul listelenirken,
Gafil ki seher yoklamasından elenirken,
Gözyaşlarımız güfte olup bestelenirken;
Her damlası, bin ism-i Celâl olsun erenler…

Bâkî güneşin fecri, fenâ mülkü solarken,
Kalp ince tehassüsleri idrâke salarken,
Esrarlı tecellîyi temâşâya dalarken;
Her lâhza birer seyr-i Cemâl olsun erenler…

Hasret galeyânıyla, semâvâtı sağarken,
Gözden akar ilhâm-ı safâ gönle doğarken,
Arş’tan, melekût âleminin feyzi yağarken;
Gözyaşlarımız, aşka meâl olsun erenler…

Emmâreye her hamle birer mızrak olunca,
Nefsin kötülükten arınıp ap-ak olunca,
Vicdan, o tecellîlere müstağrak olunca;
Tevhidle, gönül mâbedimiz dolsun erenler…

Sır perdesi gözden çekilip indiği anda,
Tâlî, şu can Ulvî yöne, tam döndüğü anda,
«Dön Rabbine ey rûh-i revan!» dendiği anda;
Mirâcımız, Allâh’a visâl olsun erenler…