Ondan beri gönüldüm dost ile bile geldim
Bu âleme çıkıcak bir aceb hâle geldim

Ol dost açtı gözümü gösterdi kendözümü
Gönlümdeki râzımı söyledim dile geldim

Gör ne yuvadan uçtum râzımı halka açtım
Işk tuzağına düştüm tutuldum ele geldim

Tuzağa düşen gülmez âşıklar rahat olmaz
Söylerim dilim bilmez bir aceb ile geldim

Ben bunda geldim ise ilime geri gidem
Sanma ki bunda beni altına mala geldim

Değilim kâl ü kîlde bu yetmiş iki dilde
Hâlim ahvâlim nedir bu mülke sora geldim

Ne hâldeyim ne bilem tuzaktayım ne gülem
Bir garipçe bülbülem ötmeğe güle geldim

Gül Muhammed teridir bülbül onun yâridir
Ol gül ile ezelî cihâna bile geldim

Mescidde medresede çok ibâdet eyledim
Aşk oduna yanuban ondan hâsıla geldim

Kudret sûret yapmadan feriştehler tapmadan
Âlemi halk tutmadan ileri yola geldim

Yine Yunus’a sordum eydür Hakk nûrun gördüm
İlkyaz yaz güneşi gibi mevc urup doğa geldim