Sana ibret gerek ise gel göresin bu sinleri
Ger taş isen eriyesin bakıp göricek bunları

Şunlar ki çoktur malları gör nice oldu halları
Sonucu bir gömlek giymiş onun da yoktur yenleri

Kanı mülke benim diyen köşk ü sarây beğenmeyen
Şimdi bir evde yatarlar taşlar olmuş üstünleri

Bunlar eve girmeyeler zühdü tâat kılmayalar
Bu beyliği bulmayalar zirâ geçti devrânları

Kanı ol şirin sözlüler hani ol güneş yüzlüler
Şöyle gâib olmuş bular hiç belirmez nişânları

Bunlar bir vakt beyler idi kapıcılar korlar idi
Gel şimdi gör bilmeyesin bey kangıdır ya kulları

Ne kapı vardır giresi ne yemek vardır yiyesi
Ne ışık vardır göresi dün olmuştur gündüzleri

Birgün senin dahi Yunus benim dediklerin kala
Seni dahi böyle kıla nitekim kıldı bunları