Şaşırdım neyle fahretsem, dikilmiş bir nihâlim yok
Bu varlıkda benim hiç bir kırıntım yok nevâlim yok

Kimi mâliyle, nakdiyle, kimi âmelle fahreyler
Benim bunlarla kaydım yok, bu benlikte menâlim yok

Hüdâ-yı Lem yezel Kur’ân’da der, fakirsiniz sizler
Kıyâmı Hakk’ladır halkın, kulum ben, hiç mecâlim yok

Rasûlullâh dahi ELFAKR-U FAHRİ der hadîsinde
Benim de işte fahrım bu, değerli başka mâlim yok

Değil bir varlığı, fakrile fahrı kim beğenmezse
O kes benliktedir, bunlarla hatta kıyl-ü kalim yok

Hata kendinde birşey rü’yet etmektir bu varlıktan
Muhalif nass-ı Kur’ân’dır, benim bu türlü hâlim yok

Sakınmak çok gerektir, vâriyet çâh-ı âziminden
Benim ELHAMD-Ü-LİLLÂH varlık içre köhne şâlim yok

İlâhi cümle vâriyyet senindir Şemsi’den zâhir
Cihan zıll-ü hayaldir şüphesiz, başka makalim yok