Sen her Şeyh’e verme dil herkes kâmil olamaz
Gözükse de hâli hoş sırrı mânâ bilemez

Deme ha mutasarrıf kolay olmaz tasarruf
Tasarruf olmayınca Hakk’a vâsıl edemez

Şeyhi kâmil olanın müridi olgun olur
Şeyhi nâkıs olanlar vahdet hâlin bilemez

Olsa açık ten gözü dâhî nûrânî yüzü
Görmeden gönül gözü hikmetleri göremez

Sözü hoştur gönlü boş sevdâsıdır olmak baş
Gâyesidir yemek aş mânây gönle veremez

Onun ilmi kesbîdir halleri çok resmîdir
Varsa hâli kısmîdir hikmet gülün deremez

Dediklerim gerçek bak infâk eder isâr yok
Malı canu ister Hakk hepisini veremez

Yol vahdetle açılır Hakk’la bâtıl seçilir
Bütün vardan geçilir Şeyh’siz olan geçemez

Yunûsî şükür eder gece gündüz Rabb’ine
Buldu vahdet ehli Şeyh başka bir şey istemez