Şol hasud-u zâhidin
Kalbi katı dâhî dar
Aşkın yolunda bunlar
Gülü incitense hâr

Lafla gemi yürütür
Kinle kalbi çürütür
Nefse kibri bürütür
Girmez gönlüne envar

Gönül gözü kör görmez
Mânevî hazzı bilmez
Hikmeti görse almaz
Dilinde bunca güftar

Yok kemâlden haberi
Vurur aşka teber’i
İnciterek meher’i
Ehli kemâli kınar

Ârifin gönlünü Hakk
Tuttu mesken olarak
Onu emin bilerek
Gönlüne hikmet sunar

Akıllıysan dur uzak
Kurma ârife tuzak
Dostu onun yüce Hakk
Ona dokunan yanar

Yunûsî hikmete bak
Gizlemiş irfan-ı Hakk
Zâhid-i sataştırıp
Ehli irfân’ı sınar