Söylememek harcısı söylemegin hâsıdır
Söylemeklik harcısı gönüllerin pasıdır

Bu gönüller pasını yuyuban gidermeğe
Şol sözü söylegil kim sözün hülâsasıdır

Sözü doğru diyene “Kuli’l-Hak” dedi Çalap
Bunda yalan söyleyen yarın utanasıdır

Yetmiş iki millete birlik ile bakmayan
Şer’ile evliyâsa hakîkatte âsidir

Şer’ile hakîkatin vasfını aydam sana

Şerîat bir gemidir hakîkat deryasıdır

Nice ki muhkem ise tahtaları geminin
Mevc urucağaz deniz onu uşanasıdır

Şûride olanların bî-nihâyet dünyâda
Akl u gönül fehm ü cân fikir onun nesidir

Biz tâlibleriz her dem aşk sebakın okuruz
Tanrı verir sebâkı aşk hod müderrisidir

Bundan içeri haber işit aydayım ey yâr
Hakîkatin kâfiri şer’in evliyasıdır

Geyikli Baba bize bir kez nazar kılaldan
Hâsıl oldu Yunus’a her ne ki vâyesidir