Şükür şükür ol Çalab’a maksûduma erdim bugün
Müştak idim bunca zaman pirim yüzün gördüm bugün

Kaygı beni almış idi cânım zebûn olmuş idi
Gördüm pirimin yüzünü ol kaygıyı sürdüm bugün

Gelsin yârdan ayrı düşen gurbet ile bağrı pişen
Dost bahçesi içindeki aşk bezmine girdim bugün

Görün görün bu devleti bu aşk ile beşareti
Dost bağının içinde ben aşk çadırın kurdum bugün

Aydur Yunus yâr kuluyum dost bahçesi bülbülüyüm
Söyleyeyim şimden geri gülzârıma erdim bugün