Tâ ezel kalû belâdan eyledim ikrâr-ı aşk
Öldürürlerse beni ben etmezem inkâr-ı aşk
Zâil olmaz haşre dek kalbimde bu efkâr-ı aşk
Her nefes verdikçe zikrim dâimâ ezkâr-ı aşk

Ârifim fark etmezem hiç Kâbe’yi puthâneden
Âşık u rindim cihanda çıkmazam meyhâneden
Bâde-i câm-ı elesti nûş edip cânâneden
Mest-i lâ-ya’kıl olup oldum ebed hammâr-ı aşk

Rûh-ı Mûsâ’yatecellî nâgehan edip zuhûr
Pâre pâre etti varlık dâğını mânend-i Tûr
Gün gibi doğdu vücûdum şehrine envâr-ı aşk

Askerî der kimse bilmez bizi şâha mahremiz
Biz sarây-ı bezm-i vahdet sohbetine hem-demiz
Zahme-i künh-ü celâlin satvetidir nağmemiz
Bâğ-ı Kudsün bülbülüyüz eyleriz izhâr-ı aşk