Taşlasanız da nâfile
Kaçmam ben ışığı mâh’tan
Hele bakıp da câhile
Ayrılmam aşk denen rah’tan

Hâlim ayrı yolum ayrı
Dost aşkından oldum sayrı
Çağırmayın gelmem gayrı
Kaldınız mahrum insaftan

Hep siz gibi değil kullar
Merhametli olan da var
Bulur deyip derdime çâr
Umarım yardım ensaftan

Dervişim giydim eskice
Ondan ki duydum laf nice
Ruhum engin tenim nice
Neme gerek süslü kaftan

Bakıp bakıp ibret aldım
Riyâ ehlin önde gördüm
Ehl-i riyâ olmayım dey
Kaçarım dâim ön saftan

Şeytân’ın gider hoşuna
Atmayın taşı boşuna
Dahi değse de başıma
Korkup da kaçmam gümrâh’tan

Bulup da beni kimsesiz
Derdiniz ki bu çâresiz
Attınız taşı dâim siz
Alırım avn’ı ervâhtan

Meclislerden dışladınız
Garip görüp taşladınız
Bu değilse de yârın
Yetişir yardım Allah’dan

Dostun ettiğine şaştım
Yûsuf gibi çâh’a düştüm
Yunûsî bekle sabırla
Çıkarırlar bir gün çâh’tan